جانا سخن از...

شعر قشنگیه ، گاهی حرف دل من ِ ،

یه دوست قدیمی که ناغافل ما رو گذاشت و رفت یه بار واسم نوشت!

" لحظه هایی است که انسان خسته است 

خواه از دنیا  ،خواه از زندگی ، از مردم 

گاه حتی از خویش... 

نشود خوشدل با هیچ زبان،

نشود سرخوش با هیچ نوا ،

نکند رغبت بر هیچ کتاب ،

نه رسد هیچ باده به دادش

نه برد راه به دوست

گویی همه غمهای جهان در دل اوست "

امیدوارم شما هیچ زمان این حالُ تجربه نکنید.

دلتون شاد ،چراغ خونه تون روشن،سفرتون پر برکت...