پسرم کسرا

                             همسفر...    زندگي دفتري از خاطره است يك نفر در دل شب ، يك نفر در دل خاك يك نفر همدم خوشبختي هاست ، يك نفر همسفر سختي هاست چشم تا باز كنيم عمرمان مي گذرد ، ما همه همسفريم    ...

                                                                    امروز داشتم تو عکسای خوشگلت می گشتم مامانی , دیدم این عکست خیلی نازه شب تولد27 سالگی مامانی 15 آبان 89 این عکس گرفتیم اوج  برگریز پاییز   اولین حضور کسرا در تولد مامانی تقریبا 4 ماهت بودگلم دوستای مامانی هم بودن عمو هادی  به اتفاق خانمشون وعمه هانیه کلی خوش گذشت بهترین کادو رو هم خدا پیش پیش واسم فرستاده بود     ...

امروز می خوام از واکسن زدنای کسرا کوچولو بگم من خیلی نگران بوذم خیلی جوش میزدم همش می گفتم چی بشه چی نشه؟!!! ۲۷شهریور رفتیم مرکز بهداشت من وبابایی ومامان بزرگی وکسراجونم مامانی که خیلی ترسیده بود و توحیاط قدم میزد مامان بزرگی وبابایی کسرا روبردن خانم پرستار هم بهش واکسنش زد که مریض نشه ناگهان جیغ کسرا بلندشدمامانی از ترس پرید تو ی سالن ودید یه کوچولویی روی تخت خوابیده و تا ته گلوش معلوم میشه! ای خداجون چیکار کنم؟کسرا رو بغل کردم رفتم توماشین تا شروع کرد به شیر خوردن خوابش برد!کلی تعجب کردیم ! سر ساعت قطره استامینوفنش می خورد ومی خوابید!نه تب کرد نه خیلی بی قراری شکر خدا! اینم جای واکسن ۲ماهگی کسرا کوچو...